Τρίτη, Ιουλίου 03, 2007

πικρο σαλιο


Μετα απο χρονια σε βρηκα να περιμενεις τρενο στο σταθμο Λαρισης ηταν αργα ενα βραδυ Κυριακης ,φορουσες το μακο μπλουζακι που ειχες στα Χανια,κοιταζες το πατωμα και σκεφτοσουνα δε με ειδες ,σου ελειπε το χαμογελο,μου φανηκε,οτι δεν το ειχες πια,σα να σε ειχε βαρυνει η ζωη σα να σε κουραζε η πλοκη των ημερων σου,σα να ειχε στεγνωσει το γελιο σου εκεινο που τα απαλυνε ολα κι ολα τα προσπερνουσε αλλα κι ολα τα αγαπουσε,σα να μην μπορουσες να αγαπησεις τοσο πολυ πια σα να σου ειχε στερεψει εκεινη η αστειρευτη πηγη που ειχες παλια στα στηθια σου σα να ειχες βαρεθεισα να μην ειχε πια νοημα με καποιον να συνεννοηθης σε καποιο να χαμογελασεις,
Περιμενες το τρενο να πας πού, στο σπιτι σου που παλια ουτε ηθελες να επιστρεψεις κι ηθελες να περνας τις νυχτες στους δρομους η σε ξενα σπιτια ,και κουβαλουσες τα φορεματα σου σε μια τοση δα βαλιτσα να εγκατασταθεις οπου νυχτωσει και να εγκαταστησεις να χαρισεις τη χαρα σου,τον χορο σου οπου χρειαστει κι οπου τυχει.
Δεν μιλησα ,μονο σε κοιταζα και θυμομουνα εκεινες τις διασταυρωσεις της ζωης που καποια φορα μας εφεραν μαζι για κατι νυχτες και κατι μεσημερια και ηταν ετσι τα πραγματα κι εγω δεν μπορουσα να σου δωσω παρα μονο κατι που φαινοταν χαρουμενο και ρυθμικο αλλα εμοιαζε πως ηταν εκει παρουσα εκεινη η δικημου πικρη γευση, ισως μια σταγονα της να εμεινε στο στομα σου και σ'εκανε ν’απογοητευτεις και ποτιστηκε μεσα σου ενα δεντρο με φυλλα καπως κοφτερα ,τις κυριακες ματωνουν τις επιδερμιδες,τις μικρες πριγκιπησες ,τις δαγκωνουν στο τελος η ασθενεια τις αφηνει με λιγο αιμα λιγο γελιο,και καθονται να περιμενουν ενα τρενο να τις παει στο σπιτι που βαριουνται αλλα δεν υπαρχει, πειθονται με τον καιρο πως δεν υπαρχει, τιποτα καλυτερο να κανουν..φευγω και χανομαι μεσα στον καπνο της κυριακης ,δεν εχω κατι να δωσω ,δεν ειναι τιποτα να παρω,γεια.

eXTReMe Tracker