το δικαίωμα των ξεχασμένων ιστοριών

Τα κρατας μεσα σου και τα μικραινεις για να χωρεσουν ,
γινονται μικρα κι ανακατευονται, θολωνει το τοπιο της μνημης ,
αισθάνεσαι κάπου-κάπου μια γευση,όμως δεν ανεβαινει τιποτε να ενοχλησει ,
μια εντυπωση που δεν είναι με λογια,μονο μια μακρινή αισθηση.
Καποια στιγμη μερικά σα να μπαινουν σε σειρά , πεταγονται στο φως της μερας,και τα βλεπεις ,....υπηρχαν αυτά? αναρωτιέσαι. Καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν κιαλλα πολλά που αν βρουν τη σειρά τους θα διεκδικήσουν το δικαιωμα να τα θυμηθεις να τα ζωντανεψεις ,να είναι οι ιστοριες σου.