ένα μικρό ψάρι που το έλεγαν ίσως
Αγαπη ειναι η εκπληξη που κολαει χαλκομανια μεσα σου,
τα ψεματα που θες να φαινονται αληθινα,
εκεινο το τοσο δα ψαρακι ισως που σε κολυμπαει,
τα τρυπια δευτερολεπτα σουρωτηρι σταζουν χρονο νερο στο πατωμα.
Σε κλωτσαει το μελλον και δεν εχεις να του τραγουδησεις τιποτα,
σε γελαει το παρελθον και δεν εχεις μιλια να του απαντησεις,
σε μουδιαζει το σημερα και δεν θα σηκωθεις απ'την κλινη.
Αγαπη ειναι εκεινο το ισως που δεν θα μεγαλωσει να το ψαρεψεις ποτε.
4 Comments:
και ίσως αν μεγάλωνε, να γινότανε "όχι"...
πανέμορφη περιγραφή.
Ίσως... ναι... ίσως...
Σου χαμογελώ!
ουτε ναι ουτε οχι,Ανοιξη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home