Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 28, 2005

Μετά το σιδέρωμα.



photo by steph.


Τι δεν είδαν τα νέα παιδιά....Δεν είδαν την στοργή και την αγάπη που πήρε την θέση του τρελλού πάθους τών πρώτων χρόνων. Αλλωστε ξέρουμε πιά τι είναι η Χημεία του έρωτα...Ενδορφίνες, ντοπαμίνες , σεροτονίνη. Τελειώνουν σε δυο τρία χρόνια σχέσης. Δεν είδαν την περηφάνεια στα μάτια του ζευγαριού όταν καμάρωναν τους δυό γιούς τους. Δεν είδαν τις Κυριακές που δεν ήταν μελαγχολικές. Ούτε είδαν τις παγωμένες νύχτες του Χειμώνα όταν χουχούλιαζε κοντά του στο κρεββάτι για να ζεστάνει τα παγωμένα πόδια της...Κι ύστερα τους έπαιρνε ο ύπνος κι έβλεπαν τα ίδια όνειρα...Οταν άκουγε τον αέρα να σφυρίζει έξω κι αυτή ένοιωθε ήσυχη και προστατευμένη κοντά του.Δεν είδαν που αυτή κρυφογελούσε κι έπαιρνε θάρρος που άκουγε να της λέει ότι τώρα είναι πιό όμορφη απο παλιά. Και τότε που τον πονούσε η μέση του πόσο τον φρόντιζε τον "ανάπηρο" της. Η όταν αιμοραγούσε η πληγή από το δόντι που της είχε βγάλει ο οδοντίατρος πώς της έβαζε τρυφερά γάζες και επιθέματα γιά να σταματήσει το αίμα...Κι όταν τσακωνόντουσαν τι ταραχή...Πού θα ξέσπαγε τα νεύρα της που μπορεί να ήταν για άσχετη αιτία? Γιατι απλά μπορεί να ήταν one of those days που οι γυναίκες τρελλαίνονται.Σε ποιον να πει για τις μηχανορραφίες και τους κακοήθεις "πλην..άδελφους" στη δουλειά ? Δεν είδαν τα χέρια τους πως κρατιόνταν σφικτά τότε που συνόδευαν το φευγιό του γονιού.Πώς γλύκαινε ο πόνος.Ούτε στις διακοπές τους είδαν.Τις φωνές της τότε που έχασαν το καράβι για την Αστυπάλαια...Κόντεψε να του βγάλει τα μάτια με τα πράγματά τους καταγής μπροστά στο λιμάνι γιατι αυτός ήταν μέσα στην αργοπορία πρίν ξεκινήσουν.Αλλά μετά..πόσο ήταν όμορφα στο νησί..Και κάπου κάπου στον κοινό τους δρόμο έρχονταν στιγμές που την κοιτούσε πολύ ερωτικά και λίγο ξεδιάντροπα όπως τον πρώτο καιρό.Αν κάποιος την γλυκοκοίταζε όταν είχε τις ομορφιές της.Τότε ήταν που τη στρίμωχνε και του 'βγαινε το παλιό πάθος.Και την έβρισκαν κι οι δυό όταν ήταν μεθυσμένοι και τρελλοί μετά απο γλέντια με φίλους.Και της έκανε ζήλιες κι αυτή του έκανε επίτηδες την έξυπνη και την ενδιαφέρουσα για να τον κάνει να πονέσει. Και τότε που προσπαθούσε με υπομονή να τον κάνει να καταλάβει ότι μαθαίνεται ο έρωταςκαι ας ασχοληθεί με λιγότερο εγωισμό μαζί της να δει πως να κάνει για να το φχαριστηθεί κι αυτή γιατι οι γυναίκες είναι πιο δύσκολες και ντροπαλές και μετα να τον κοιτά στα μάτια μ'ευγνωμοσύνη. Δεν είδαν τα παιδιά τι έγινε εκείνο το Σαββατόβραδο .μετα που έφυγαν απογοητευμένοι. Αυτή τελείωσε ήσυχα το σιδέρωμα μετά φόρεσαν κι οι δυό όμορφα ρούχα και πήγαν σινεμά να δούν την νέα ταινία του Γούντι Αλλεν να γελάσουν, και λίγο να μελαγχολήσουν γιατι ο καιρός περνά και η ζωή περνά και ο μόνος αληθινός εχθρός τους είναι ο χρόνος. Και μετά πήγαν για ποτό στο μπαράκι με τα μπλούζ στην Πανόρμου όπου ανακατεύτηκαν με τους νέους να τους δουν που κρατιόντουσαν απ' το χέρι. Γιατι η ζωή έχει κι άλλα.Εχει να δουν τα εγγόνια τους , τα ανηψάκια τους ,τα παιδιά των φίλων τους να μεγαλώνουν.Τα καινούργια βλασταράκια που έχουν να τους δείξουν τόσα και να μάθουν απο εκείνα τόσα...Για να μη χάσουν ποτέ το παιδί που υπάρχει μέσα τους.Γιατί αυτό το χώμα κι αυτός ο αέρας δεν μας ανήκουν.Να μαστε γεμάτοικαι πλήρεις την ώρα του αποχαιρετισμού κι έτοιμοι να τους τα παραχωρήσουμε.Οπως κι αυτοί το ίδιο θα κάνουν ...Σ' αυτούς που έρχονται.


(ο,τι διαβάσατε είναι ενα σχόλιο που εστειλε ανωνυμη φίλη για το κείμενο "στην ακρη της αγάπης" ,νομιζω οτι αποτελει καλή συνεχεια της προηγουμενης ιστοριας )

2 Comments:

At 10:59 π.μ., Blogger jojo said...

είναι πραγματική ευτυχία να έχεις έναν άνθρωπο να μοιραστείς όλες αυτές τις στιγμές τις ζωής. Τις καλές και τις άσχημες.
Γιατί τα καλά με συντροφιά, με ένα χέρι μέσα στο δικό σου, γίνονται πάντα καλύτερα, και τα άσχημα λιγότερο άσχημα...

 
At 11:35 π.μ., Blogger elpinor said...

ενα χερι μεσα στο δικο σου γινεται καμια φορα αμυθητη περιουσια

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker