τα σπίτια λίγο προτού γίνουν πολυκατοικίες

photo by elpinor.

Συκιά ηταν το δεντρο από εκεινες που φυτρωνουν όταν το σπίτι ερημώσει κι εχει φύγει στην Αμερικη η στη Γερμανια ολη η οικογενεια που μεγαλωσε εκλαψε και γελασε στα δωματια και στην αυλη.
Εφυγαν στα ξενα κι αφησαν στην εξουσια της σκονης τα επιπλα και τα μπαουλα με τα ρουχα που δεν χωρεσαν στις βαλιτσες ,ακρη - ακρη κοντα στην πορτα αφησε το ποδηλατο της και το ωραιο βενετσιάνικο καπέλο της με την κορδελα ,αυτά ν’αντικρύσει αν θα ξαναγύριζε ,δεν ξαναγύρισε .
Αποψε μονο στ’ονειρο της ξαναγύρισε ,ηταν λεει η ψυχη της ένα μεγαλο δεντρο στην αυλη ενός ερημικου σπιτιου,μια μεγαλη,θεορατη συκια με τα συκα της ακομη αγουρα ,Ιουνιος μήνας ,ξυπνησε,ένα θορυβο ακουσε ,τρομαξε , βγηκε να δει τη συκιά,ηταν γεματη πουλια ,παρα πολλα μαυρα πουλια κουρνιαζαν στα σκοτεινα κλαρια.
Ταραχτηκε με τα τοσα πουλια που ετρεφε στην ψυχη της τι ζητουν γιατι γεννηθηκαν ,γιατι βολευονται πανω στις φυλωσιες της,βρηκε ένα οπλο μεσα στη νυχτα τα σημαδευε τραβουσε τη σκανδαλη κι εκεινα επεφταν στα ποδια της ,ποσο ευκολο είναι να σημαδευεις ,πρωτη φορα το εκανε αλλά πετυχαινε τις βολες της ,πεφτανε τα πουλια κατω γεμισε σκοτωμενα πουλια η αυλη κι εκεινη ξαλαφρωνε ,περιεργως που είναι τοσο ευαισθητη δεν την επιασε καμια λυπηση, σκοτωνε συνέχεια με υποκωφους κροτους και πεφτανε τα πουλια ,τοσο εύκολα.
Κάποια στιγμη ,κατι την τρανταξε σαν αιμα ,σαν τη γευση του αιματος κι αναρωτηθηκε : τι κάνω ,σα να σκοτωνω την εφηβεια μου ,μεσα είναι το ποδηλατο με το ωραιο βενετσιανικο καπέλο ,να το παρω να φυγω να δραπετευσω απ’το μαυρο μου το σπιτι το ερημο.
Δεν μπορούσε να παρει απόφαση μεσα στη νύχτα μονο ξαπλωσε εκει στη σκοτεινη αυλη και σκεφτοτανε το γελιο του πατερα της ένα Πασχα. Με τετοια αμαρτία να με τριγυριζει,τοσα μαυρα πουλια που σκοτωσα,δεν θα ξαναγυρισω,θα το αφησω το παλιόσπιτο να γκρεμιστει,δεν θα ξαναγυρίσω.