Τρίτη, Ιουνίου 27, 2006

Ακουγαμε


Ησουν λυπημένο κύμα ,δεν είχες ακρογιάλι να σταθείς .
Στης αγάπης μου το μνήμα καρτερώ να ρθεις να κοιμηθείς.

Ακουγαμε και ξανακούγαμε ενα δυσκολο απογευνα Ιουνίου.

4 Comments:

At 11:23 μ.μ., Blogger Λύσιππος said...

Επιτέλους επέστρεψες!

Περίμενα το επόμενό σου ποστ μετά την "Καθαρίστρια".

Καλό βράδυ.

 
At 8:59 π.μ., Blogger elpinor said...

Kαλή σου μερα Λύσιππε

 
At 12:07 μ.μ., Blogger mistounou said...

Τα θλιμμένα καλοκαιρινά απογεύματα, στάζουν ζάχαρη στα παράθυρα κι ας μην το ξέρεις. Είναι που σπάνια πια μαζεύεσαι στο σπίτι πριν νυχτώσει, δεν έτυχε να δεις πώς είναι ο κόσμος όταν τον κοιτάς από ζαχαρωμένα παραθύρια. Εμένα, οι μεγαλύτεροι μου φέρναν τη ζάχαρη εκείνη απλωμένη σε ψωμί, να γλυκάνει ο κόσμος μέσα μου, μα έτυχε, έτυχε ένα θλιμμένο απόγευμα να μη θέλω αμπάριζα και κρυφτό, μονάχα σπίτι ήθελα να 'μαι, και τα είδα τα παράθυρα, τα είδα να μου απλώνουν έναν κόσμο γλυκό έξω μου.

 
At 3:22 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Wonderful and informative web site. I used information from that site its great. automassage cellulite Chino pants for men Furniture kid locker Renault 5 gts Ulcer diet phentermine pill Effexor patient assistance program Bontril collect on delivery Small tits boobs girls Infiniti satellite sirius Reconstructive rhinoplasty Camera digital easyshare kodak p880 review Decor dental office Fatal effexor bloomington plastic surgeon

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker