Μικρό παραμύθι με ελάφι

"...κάθε χρόνο, της Αγίας Μαρίνης, ένα ελάφι κατέβαινε από το βουνό, δώρο στη χάρη της. Καθότανε να το σφάξουν και να το μαγειρέψουν να το φάει ο κόσμος. Κι ο κόσμος το ήξερε και το περίμενε. Μια χρονιά όμως το ελάφι άργησε. Περίμεναν οι επίτροποι, περίμενε και ο κόσμος, τίποτα. Λίγο πριν τελειώσει ο παπάς τη Λειτουργία, φάνηκε το κακόμοιρο λαχανιασμένο και κουρασμένο και καταϊδρωμένο. Οι επίτροποι τό 'πιασαν αμέσως και τό 'σφαξαν, χωρίς να του δώσουν ούτε μια σταλιά νερό, για να μη φύγει ο κόσμος που ανυπομονούσε. Από τότε το ελάφι δεν ξαναφάνηκε. Μάθημα που δε σεβάστηκαν το θαύμα και δεν το άφησαν να ξαποστάσει"


(παραμύθι που λέγανε παλιά σε χωριό της Μακεδονίας)