ticky tacky

Little boxes on the hillside,
Little boxes made of ticky tacky,
Little boxes on the hillside,
Little boxes all the same.
There's a green one and a pink one
And a blue one and a yellow one,
And they're all made out of ticky tacky
And they all look just the same.

And the people in the houses
All went to the university,
Where they were put in boxes
And they came out all the same,
And there's doctors and lawyers,
And business executives,
And they're all made out of ticky tacky
And they all look just the same.

And they all play on the golf course
And drink their martinis dry,
And they all have pretty children
And the children go to school,
And the children go to summer camp
And then to the university,
Where they are put in boxes
And they come out all the same.

And the boys go into business
And marry and raise a family
In boxes made of ticky tacky
And they all look just the same.
There's a green one and a pink one
And a blue one and a yellow one,
And they're all made out of ticky tacky
And they all look just the same.

η μάσκα

Αρχαιος πηλος η μασκα μου στα χερια μου τα ξανθά απογευματα
καθως προσπαθεις τη μελαγχολια της μερας σου να σβησεις ,
να εξαγοραζεις χρονο μαζι μου,να νικησεις μαζι μου,
βρισκω τροπο τοτε να σε κανω να παραδινεσαι στην απάτη της σχεσης μας
ουτε που υπολογιζεις τις συνεπειες της βαθειας μου προσεγγισης ,
εκεινη τη στιγμή εγω φευγω απο σενα αφηνω τη μασκα να σου μιλαει
φευγω και λαθρα βυθιζομαι στα σπηλαια της σκεψης σου
να παραβιασω τις οικονομιες του μυαλου σου,
να σπασω τις κλειδαριες σου ,
να σε βλεπω να σε κρυφοκοιτω ,
ανεπαισθητα να σ'εξεταζω αχορταγος ,
να ψαχνω τις κρυφες σου λεπτομερειες που ουτε τις φανταζομουνα ,
ενα τοπιο που την αρμονια του καταπατω
τρεμοντας μη γινω αντιληπτός
σ'ενα λιβαδι ξενο που δεν σεβομαι
κι αλλαζω τις συμβασεις του
αρνουμενος τις απαγορευσεις σου
ψαχνω τις λιρες στις τσεπες σου
ακουω κρυφακουω
τ'αρχαια σου απογευματα
εκει που πας τη μελαγχολια να νικησεις
και γδερνεις φτηνα τον εαυτο σου
επωφελουμαι να κρυφοκοιταξω
κλεφτης να ζωγραφίσω σταλακτιτες θανατους ταπεινωσεις
ν αγγιξω τα παρακάλια σου σ'ομορφους κακάσχημους αγνώστους
να σ'εξεταζω γιατρός αχορταγος
να ανακαλυπτω ασθένειες χάρτες,οδηγίες που δεν ειχα ακολουθησει
δρόμους που κανεις ολομοναχη
το τοπιο σου ν'αλλαζει ν'ανθιζει
να το βλεπω να ραγίζει να βαρυγκομαει ν'αναπνέει
γιατρός ερώτων αναξιος να το γνωρισω να το εξηγησω να το συγχωρησω
μονο να το ποδοπατω να το εμβολιαζω με τα αληθινα μου ματια
να καταργήσω την δικη σου τη δικη μου ισορροπια
φτωχος απατεωνας
δεν εχω αλλη λυση γιατρικο
να φανερωθω εκει που δεν θα πρεπε να ειμαι
βγαζοντας τη μασκα του ξενου
πετωντας την να σπασει
στα βελουδινα πατωματα των απαγορευμενων για μενα δωματιων.